مقالات برنامه نویسی سایت
این یک پاراگراف است
کلیدواژه style را نوشته و یک علامت مساوی مقابل آن قرار می دهیم. سپس داخل علامت های " " به هر تعداد Property که بخواهیم می توانیم مورد استفاده قرار دهیم و آن ها را با یک فاصله از یکدیگر جدا می سازیم. تا حد ممکن استفاده از این نوع نوشتن کدهای سی اس اس (CSS) توصیه نمی شود چرا که اگر بخواهیم روزی مقادیر یک تگ را تغییر دهیم، می بایست شروع به ویرایش کلیه کدهای سی اس اس (CSS) در کلیه فایل های اچ تی ام ال (HTML) نماییم.
این یک پاراگراف است
این یک پاراگراف است
منبع
https://natilos.ir/
َNode.js چیست ؟
منبع
https://7learn.com/
منبع
https://adminesite.com/
بازی زندگی (Life Game)
برای اثبات مفاهیم ارائه شده از بازی زندگی طراحی شده از سوی Conway به عنوان مسئله استفاده کرده‌ایم. این بازی بدون بازیکن است و قواعد ساده‌ای دارد:
دنیا از یک ماتریس تشکیل یافته است که در آن هر سلول دو حالت زنده یا مرده دارد.
تنها ورودی بیرونی، حالت اولیه است.
تعامل سلول جاری با سلول همجوار افقی، عمودی و قطری حالت کنونی سلول را تعیین میکند.
یک سلول زنده که کمتر از دو همسایه آن زنده باشند، می‌میرد.
یک سلول زنده که دو یا سه همسایه‌اش زنده باشند، برای نسل بعدی زنده می‌ماند.
یک سلول زنده که بیش از سه سلول همسایه‌اش زنده باشند، می‌میرد.
یک سلول مرده که دقیقاً سه سلول همسایه‌اش زنده باشند، زنده می‌شود.
بنابراین طرح ما این است که یک ماتریس بزرگ داشته باشیم و آن را با مقادیر تصادفی (0 یا 1) پر کنیم و این حالت اولیه را ارسال کرده و نتیجه را رندر کنیم، سپس حالت بعدی را محاسبه کرده و آن را مجدداً رندر کنیم و این مرحله اخیر را چندین بار تکرار کنیم.
ما می‌خواهیم این راه‌حل را با سه راهبرد پیاده‌سازی کنیم: جاوا اسکریپت خالص، وب‌اسمبلی، و وب ورکرها. پیچیدگی زمانی الگوریتم ما روی همه رویکردها برابر با (O(m*m است که n عرض دنیا و m ارتفاع آن است. از آنجا که رندر برای هر سه رویکرد یکسان است، آن را در اندازه‌گیری‌های خود لحاظ نمی‌کنیم.
جاوا اسکریپت محض
معماری زیرساختی برای این رویکرد شامل ایجاد یک بازی جدید و سپس ایجاد و ارسال حالت نخست (ماتریسی پر شده از 0 و 1) به آن است. کامپوننت game این حالت را نگهداری میکند و تابعی به نام next بازمی‌گرداند که حالت بعدی را هنگام فراخوانی بازگشت می‌دهد. در این صورت تابع ()getNextState را از فایل environment.js فراخوانی میکنیم که پیاده‌سازی جاوا اسکریپت خالص است.
const next = game(
document.getElementById('game'),
COLUMNS,
LINES,
createGameMatrix(LINES, COLUMNS), // generates the initial state
strategy(
STRATEGY,
COLUMNS,
LINES,
initialConfig
) // Defines which strategy to use to calculate the next state
function loop() {
next().then(() => {
requestAnimationFrame(loop);
loop()
const next = game(
document.getElementById('game'),
COLUMNS,
LINES,
createGameMatrix(LINES, COLUMNS), // generates the initial state
strategy(
STRATEGY,
COLUMNS,
LINES,
initialConfig
) // Defines which strategy to use to calculate the next state
function loop() {
next().then(() => {
requestAnimationFrame(loop);
});
};
loop();
داخل کامپوننت environment.js همچنان مسئله را به تابع‌های تخصصی کوچک‌تر افراز میکنیم. بدین ترتیب به روشی آسان‌تر می‌توانیم بهینه‌سازی کامپایلر JIT را تحریک کنیم. این بهینه‌سازی‌ها را در مقاله بعدی بررسی خواهیم کرد. این تابع‌ها به محاسبه حالت کنونی همسایه‌های فوقانی، تحتانی و کناری پرداخته و همه حالت‌های گوشه‌ای را پوشش میدهند.
میانگین سرعت این محاسبه حالت از 9 تا 4 میلی‌ثانیه برای یک ماتریس 800×450 متفاوت است. برای مشاهده تصویر در ابعاد اصلی روی این لینک کلیک کنید.
ممکن است از این که چقدر این محاسبات برای حالت بعدی متفاوت هستند و یا این که چرا این همه تابع وجود دارد شگفت‌زده شوید. برای پاسخ به این سؤال باید با طرز کار کامپایلرهای JIT آشنا باشیم و بدانیم که چگونه این وضعیت موجب شده است که جاوا اسکریپت امروزه تا این حد سریع باشد. در بخش بعدی این نوشته این موضوع را بررسی میکنیم.
اندکی از تاریخچه جاوا اسکریپت
جاوا اسکریپت در سال 1995 از سوی «برندن آیک» (Brendan Eich) طراحی شد و هدف وی ارائه زبانی بود که طراحان به کمک آن بتوانند اینترفیس‌های دینامیک را با آن به سادگی پیاده‌سازی کنند. به بیان دیگر جاوا اسکریپت برای این ساخته نشده که سریع باشد؛ بلکه هدف اولیه این بود که لایه رفتاری را به صفحه‌های HTML به روشی راحت و سرراست اضافه کند.
ایتنرنت در دهه 90 میلادی
زمانی که جاوا اسکریپت معرفی شد، اینترنت این گونه به نظر می‌رسید.
جاوا اسکریپت در ابتدا یک زبان تفسیری بود. بدین ترتیب فاز آغازین سریع‌تر می‌شد، چون مفسر تنها کافی بود که خط نخست کد را بخواند تا بتواند آن را به بایت‌کد ترجمه کرده و به طرز صحیح اجرا کند. برای نیازهای اینترنت در دهه 1990 میلادی، جاوا اسکریپت این کار را به طرز خوبی انجام می‌داد. مشکل زمانی بروز کرد که اپلیکیشن‌ها رفته‌رفته پیچیده‌تر شدند.
در دهه 2000 میلادی فناوری‌هایی مانند Ajax موجب شدند که وب اپلیکیشن‌ها، پویاتر شوند، جیمیل در سال 2004 و گوگل مپ در سال 2005 آغازگر روندی برای استفاده از این فناوری ای‌جکس بودند. این روش جدید برای ساخت وب اپلیکیشن‌ها موجب شد که بیشتر بخش منطقی برنامه در سمت کلاینت نوشت شود. در این زمان جاوا اسکریپت باید عملکرد خود را ارتقا می‌داد و این اتفاق در سال 2008 با ظهور گوگل و موتور V8 آن که همه کدهای جاوا اسکریپت را به طور بی‌درنگ به بایت‌کد کامپایل می‌کرد رخ داد. اما اینک شاید بپرسید طرز کار کامپایلرهای JIT چگونه است؟
آشنایی با طرز کار کامپایلرهای JIT
اگر بخواهیم کامپایلرهای JIT را به طور خلاصه توضیح دهیم، زمانی که کد بارگذاری شد، کد منبع به یک بازنمایی درختی تبدیل می‌شود که «درخت ساختار مجرد» (Abstract Syntax Tree) یا AST نامیده می‌شود. پس از آن بسته به این که از چه موتور/سیستم عامل/پلتفرمی استفاده می‌شود، یا یک نسخه مبنا از کد کامپایل می‌شود و یا بایت‌کد تولید می‌شود که باید تفسیر شود.
در این مرحله profiler به رصد و گردآوری داده‌های اجرای کد می‌پردازد. البته این توضیح بسیار مختصر بوده و تفاوت‌هایی در میان موتورهای مرورگر مختلف در این زمینه وجود دارد.
در گام نخست، همه چیز از تفسیر عبور میکند، این فرایند تضمین میکند که کد پس از ایجاد AST سریع‌تر اجرا می‌شود. زمانی که قطعه کدی چندین بار اجرا می‌شود، مانند تابع ()getNextState ما، تفسیر عملکرد خود را از دست می‌دهد، زیرا باید قطعه کد یکسانی را به طور مکرر تفسیر کند و زمانی که این اتفاق بیافتد profiler این قطعه کد را به صورت «کد گرم» (Warm Code) علامتگذاری میکند و «کامپایلر مبنا» (Baseline Compiler) وارد عمل می‌شود.
کامپایلر مبنا
برای این که طرز کار JIT را بهتر نشان دهیم از این پس از قطعه کد زیر به عنوان مثال استفاده میکنیم:
function sum (x, y) {
return x + y;
}
[1, 2, 3, 4, 5, '6', 7, 8, 9, 10].reduce(
(prev, curr) => sum(prev, curr),
function sum (x, y) {
return x + y;
}
[1, 2, 3, 4, 5, '6', 7, 8, 9, 10].reduce(
(prev, curr) => sum(prev, curr),
0
);
زمانی که پروفایلر یک قطعه کد را به صورت «کد گرم» علامتگذاری میکند، JIT کد را به کامپایلر مبنا می‌سپارد که یک کد کامپایل شده می‌سازد و در همین حال پروفایلر همچنان به گردآوری داده‌ها در ارتباط با فراوانی و انواع کدهای اجرا شده ادامه می‌دهد. زمانی که این بخش از کد اجرا می‌شود (در مثال فرضی ما بخش ;return x + y است) JIT تنها کافی است این بخش کامپایل شده را مجدداً اجرا کند. زمانی که کد گرم چندین بار به روش مشابه فراخوانی شود، به صورت «کد داغ» (hot code) علامتگذاری می‌شود.
کامپایلر بهینه‌ساز
زمانی که یک قطعه کد به صورت کد داغ علامتگذاری شود، «کامپایلر بهینه‌ساز» (Optimizer Compiler) یک نسخه باز هم سریع‌تر از این کد می‌سازد. این وضعیت تنها بر مبنای این فرضیه عمل میکند که کامپایلر بهینه‌ساز، نوع متغیرها یا شکل شیءهای مورد استفاده در کد را بهینه‌سازی میکند. در مورد مثال فرضی ما می‌توان تصور کرد که «کد داغ» ;return x + y هر دو مقدار x و y را به صورت number فرض میکند.
مشکل این است که در مواردی کد با چیزی مواجه می‌شود که کامپایلر بهینه‌ساز انتظار ندارد، برای نمونه در مورد مثال ما با (‘sum(15, ‘6 فراخوانی می‌شود، چون y یک string است. زمانی که این اتفاق می‌افتد، پروفایلر فرض میکند که فرضیات آن اشتباه بوده است و همه چیز را کنار گذاشته و به نسخه کامپایل شده مبنا (یا تفسیری) باز میگردد. این مرحله «غیر بهینه‌سازی» (Deoptimization) نام دارد. برخی اوقات این اتفاق چنان مکرر رخ می‌دهد که حتی نسخه بهینه شده نسبت به نسخه مبنا کندتر می‌شود.
جمع‌بندی
برخی موتورهای جاوا اسکریپت در خصوص کمّیت تلاش‌های بهینه‌سازی محدودیت‌هایی دارند و زمانی که به این حد برسند دیگر برای بهینه‌سازی تلاش نمی‌کنند. برخی دیگر مانند V8 به صورت شهودی زمانی که می‌بینند احتمالاً کد «غیربهینه‌سازی» خواهد شد از بهینه‌سازی آن اجتناب می‌کنند. این فرایند bailing out نام دارد.
بنابراین به طور خلاصه مراحل کامپایلر JIT را می‌توان به صورت زیر توصیف کرد:
تجزیه
کامپایل
بهینه‌سازی/غیر بهینه سزی
اجرا
Garbage Collector
منبع
https://blog.faradars.org/
پایتون چیست : امروزه تعداد زبان های برنامه نویسی بسیار زیاد است و هر کدام کاربردهای مختلفی دارند. هر کدام از این زبانها مزایا و معایب خودشان را دارند. یکی از زبان های برنامه نویسی مطرح بین برنامه نویسان پایتون است که روز به روز به میزان محبوبیت آن اضافه می شود. از این زبان برنامه نویسی برای انجام کارهایی زیادی از جمله برنامه نویسی هوش مصنوعی، توسعه وب، ساخت اپلیکیشن های موبایل و دسکتاپ استفاده می شود. اگر برای شروع آموزش پایتون و انتخاب آن با شک، تردید و سوالات زیادی در حال دست و پنجه نرم کردن هستید، ادامه این مطلب را از دست ندهید تا بدانید زبان برنامه نویسی پایتون چیست و چه کارهایی را می تواند انجام دهد. همچنین اگر تجربه برنامه نویسی با متلب و انجام پروژه متلب را دارید می توانید مقاله مقایسه متلب و پایتون را مطالعه کنید.
پایتون یک زبان برنامه نویسی سطح بالا تفسیر شده برای برنامه نویسی عمومی است. این زبان دارای یک فلسفه طراحی است که بر خواندن کد، به خصوص با استفاده از فضای خالی مهم استوار است. Python دارای یک سیستم نوع پویا و مدیریت حافظه خودکار است و پارادایم های چندگانه برنامه نویسی را پشتیبانی می کند. مفسر پایتون برای بسیاری از سیستم عامل ها در دسترس است.
پایتون چیست و چگونه به‌وجود آمد؟
زبان برنامه‌نویسی پایتون در سال ۱۹۹۱ میلادی توسط یک برنامه‌نویس هلندی به‌نام خیدو فان روسوم (Guido van Rossum) ایجاد شد، این زبان با قابلیت‌های فراوان و شگفت‌انگیزی که دارد تحولی در دنیای برنامه‌نویسی به‌وجود آورده است، از توسعه‌ی برنامه‌های تحت وب گرفته تا ایجاد بازی‌های رایانه‌ای!
خیدو فان روسوم خالق زبان برنامه نویسی پایتون
در سال‌های اخیر، پایتون مورد توجه بسیاری از برنامه‌نویسان بوده و روز به روز بر تعداد آنها افزوده می‌شود، هرچند هنوز در ایران هنوز جایگاه خود را پیدا نکرده است، ولی می‌توان آینده‌‌‌ی روشنی برای آن تصور کرد، زیرا کاربردهای فراوانی داشته و در برنامه‌نویسی بسیاری از وبسایتهای معتبر مورد استفاده قرار گرفته است.
پایتون یک زبان اسکریپتی است که کدهای آن در پلتفرم های لینوکس، ویندوز، مکینتاش، سیستم عامل‌های موبایل و حتی پلی‌استیشن قابل اجراست و به‌دلیل قابلیت‌های فراوانی که دارد، به یکی از زبان‌های مورد علاقه‌ی برنامه‌نویسان وب تبدیل شده و شرکت‌های بزرگی مثل گوگل، یاهو، اینستاگرام، ناسا، یوتیوب و… در سطح بالایی در حال استفاده از آن هستند.
زبان برنامه نویسی پایتون چه ویژگی هایی دارد؟
اولین و مهمترین ویژگی این زبان «سادگی و آسانی» آن می باشد. این ویژگی آموزش پایتون را به یکی از بهترین گزینه ها برای انتخاب کسانی تبدیل کرده است که قصد دارند برای اولین بار به آموزش برنامه نویسی بپردازند. پایتون را خیلی سریع می توانید یاد بگیرید و به سرعت کدنویسی را با آن شروع کنید. اما اشتباه نکنید، سادگی پایتون به معنای ضعیف بودن آن نیست، بلکه python یک زبان برنامه نویسی مفسری، چندمنظوره و سطح بالاست که از شی گرایی و برنامه نویسی ساختار یافته به طور کامل پشتیبانی می کند.
از این زبان برنامه نویسی به طور گسترده در دنیا استفاده می‌شود و برای آن فرقی نمی کند که هدف شما از استفاده آن ایجاد وب اپلیکیشن و برنامه نویسی دسکتاپ است و یا حتی برنامه نویسی هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی، این زبان به بهترین نحو از عهده تمام آن ها بر خواهد آمد و به جرات می‌توان ادعا کرد که در دیگر زمینه های برنامه نویسی شما را تنها نخواهد گذاشت. برای اینکه بدانید که مهمترین ویژگی های پایتون چیست که آن را به چنین زبان قدرتمندی تبدیل کرده است، باید با ساختار آن آشنا شوید.
پایتون زبانی قدرتمند و منعطف است که ساختاری بسیار منظم و کدنویسی در آن بسیار راحت است. این زبان برنامه نویسی تمرکز زیادی روی خوانایی کدها دارد، به طوری که هر کسی میتواند به راحتی کدهای این زبان را بخواند و با آن ارتباط برقرار کند. همانطور که اشاره شد، پایتون از انواع روش‌های برنامه نویسی مثل پروسه‌ای، تابعی و البته شیء گرایی پشتیبانی میکند. همین مورد باعث شده که در پروژه‌های بزرگ و حساس روی پایتون حساب باز کنند.
مفسری بودن این زبان یعنی کدهای پایتون خط به خط توسط مفسر ترجمه می‌شوند. مفسر پایتون برای سیستم عامل های مختلف وجود دارد. وظیفه این مفسر تبدیل کدهای پایتون به زبان ماشین و سپس اجرای آن ها است. بسیاری از توزیع‌های لینوکس به طور پیشفرض پایتون و مفسر آن را دارند و شما بدون نیاز به انجام هیچ اقدامی میتوانید کدنویسی را در این سیستم عامل شروع کنید. همچنین فایل نصبی نسخه ویندوز و سیستم عامل مک هم از سایت پایتون قابل دانلود است.
هر نرم افزار یا ابزار جدید که معرفی می‌شود، برای انتشار از یک پروانه یا مجوز (License) استفاده میکند. این مجوزها ماهیت برنامه را مشخص می‌کنند و به بقیه نشان میدهند که چطور باید از نرم افزار استفاده کرد. مثلا نرم افزارهای آزاد ۴ سطح آزادی را به برنامه نویس تضمین میدهند و لایسنس GPL این چهار سطح را در خود جا داده است. ۴ سطح آزادی که نرم افزارهای آزاد باید از آن پیروی کنند عبارتند از:
کاربران بتوانند نرم افزار را به هر منظوری استفاده کنند.
کابران بتوانند نرم افزار را تغییر دهند و به سورس کد برنامه دسترسی داشته باشند.
کاربران بتوانند یک نسخه از نرم افزار را بازنشر کنند.
دیگر کاربران بتوانند نسخه‌های بازنشر شده را ویرایش کرده و دوباره انتشار دهند.
پایتون تحت پروانه اختصاصی خودش به نام PSFL یا Python Software Foundation License منتشر می‌شود. این مجوز کاملا مشابه مجوز GPL است، اما در بند چهارم سخت‌گیری کمتری برای بازنشر نرم افزارها در نظر گرفته است. به همین دلیل توسعه دهندگان به راحتی برای این زبان کتابخانه های زیادی طراحی کرده اند و به لطف آنها پایتون کتابخانه‌های مشهوری دارد که در توسعه و پیشرفت آن نقش مهمی ایفا کردند. این کتابخانه‌ها بودند که پایتون را محبوب‌تر کرده و پای این زبان را به حوزه‌های مختلفی مثل طراحی سایت، طراحی اپلیکیشن، هوش مصنوعی و داده کاوی باز کردند.
مزایای پایتون چیست؟
حضور ماژول های شخص ثالث
Python (PyPI) شامل چندین ماژول شخص ثالث است که باعث می شود Python بتواند با بسیاری از زبان ها و سیستم عامل های دیگر ارتباط برقرار کند.
کتابخانه های پشتیبانی گسترده:
پایتون کتابخانه استاندارد بزرگی را ارائه می دهد که شامل موضوعات مختلف مانند پروتکل اینترنت ، عملیات رشته ، ابزارها و سرویس های وب و رابط های سیستم عامل است. بسیاری از کارهای برنامه نویسی پر کاربرد قبلاً در کتابخانه استاندارد نگاشته شده اند که باعث می شود طول کد به طور قابل توجهی کاهش داده شود.
منبع باز:
زبان پایتون تحت مجوز OSI تأیید شده است که استفاده و توزیع آن را آزاد می کند ، از جمله برای اهداف تجاری. علاوه بر این ، توسعه آن توسط جامعه ای انجام می شود که از طریق میزبانی کنفرانس ها، برای کد آن همکاری می کنند و ماژول های بی شماری را برای توسعه آن فراهم می کنند.
یادگیری سریع و آسان:
، پایگاه گسترده کاربران و توسعه دهندگان فعال باعث شده است تا یک بانک منابع اینترنتی غنی برای ترغیب توسعه و ادامه پذیرش زبان ایجاد شود.
ساختار داده های کاربر پسند: :
پایتون دارای ساختار داخلی داده ها و فرهنگ نامه ها است که می تواند برای ساخت سریع داده های زمان اجرا سریع استفاده شود.
بهره وری و سرعت:
پایتون دارای طراحی شی گرا تمیز است ، قابلیت های کنترل پیشرفته یک فرایند را فراهم می کند ، و توانایی های ادغام و پردازش متن دارد ، که همه اینها به افزایش سرعت و بهره وری آن کمک می کند. پایتون گزینه ای مناسب برای ساخت برنامه های پیچیده دارای چند پروتکل تحت شبکه محسوب می شود.
مزایای پایتون
معایب پایتون چیست؟
سرعت:
پایتون کندتر از C یا C ++ است. پایتون یک زبان سطح بالا است ، برخلاف C یا C ++ به سخت افزار نزدیک نیست.
توسعه موبایل:
پایتون یک زبان خیلی خوب برای توسعه موبایل نیست. این یک زبان ضعیف برای محاسبات موبایل است. به همین دلیل است که برنامه های اندکی در تلفن های همراه مانند Carbonnelle در آن ساخته شده اند.
مصرف حافظه:
پایتون برای کارهای فشرده حافظه گزینه مناسبی نیست. به دلیل انعطاف پذیری انواع داده ها ، مصرف میزان حافظه پایتون نیز زیاد است.
دسترسی به پایگاه داده:
پایتون با دسترسی به بانک اطلاعات محدودیت هایی دارد. در مقایسه با فن آوری های رایج مانند JDBC و ODBC ، لایه دسترسی به پایگاه داده Python کمی توسعه نیافته و بدوی است.
خطاهای زمان اجرا:
برنامه نویسان پایتون در زمینه طراحی زبان چندین موضوع را ذکر کردند. از آنجا که این زبان به صورت پویا تایپ می شود ، به آزمایش بیشتری نیاز دارد و دارای خطاهایی است که فقط در زمان اجرا نشان می دهد.
منبع
https://www.prjmarket.com/
جاوا JAVA یک زبان برنامه نویسی است که درسال 1994 توسط یکی از مهندسین شرکت سان (sun) به نام جیمز گوسلینگ نوشته شد، جیمز از نوشتن برنامه با ++C خسته شده بود و جاوا را برای رفع نیازهای خود طراحی کرد. مثل لینوکس ترودلز که لینوکس (Linux) را برای استفاده خود پدید آورد.جیمز ابتدا نام این برنامه را oak گذاشت. در آن‌زمان شرکت sun از توسعه oak منصرف شد ولی با پیشرفت و گسترش اینترنت و مشخص شدن قابلیت های برنامه و تطابق بعضی ویژگی های آن با نیازهای اینترنت شرکت sun پروژه oak را فعال نمود و نام جاوا را برای آن برگزید.
نام جاوا از Jsut Another Vague Acronym گرفته شده است و دلیل آن این بود که تیم برنامه نویسان جاوا به قهوه خیلی علاقه داشتند. این موضوع در لوگوی جاوا هم مشهود است!!
نگارش نسخه اول جاوا در سال 95 آغاز شد و در سال 97 نسخه 1/1 و در سال 98 نسخه 1/2 به بازار ارایه شد. البته تا کنون نسخه های متفاوت با قابلیت های متفاوت به بازار ارایه شده است. جاوا زبان مادر برای سیستم عامل سولاریس است، مثل بیسیک برای سیستم عامل ویندوز و زبان سی برای یونیکس.
مهم ترین ویژگی جاوا این است که اساسا شی گراست به این معنی که توانایی استفاده مجدد و مکرر از کدهای از پیش نوشته شده را دارد.
ویژگی دیگر جاوا این است که بر روی سیستم های مختلف کار می کند مثلا برنامه ای که شما با یک سیستم اینتل نوشته اید به راحتی روی یک سیستم مکینتاش و یونیکس اجرا می شود و این عامل اصلی موفقیت جاوا است.
سادگی، قابل انتقال بودن، کارایی بالا، استحکام، پویایی و ایمنی بالا از دیگر قابلیت های جاوا است.
معمول ترین برنامه هایی که با جاوا نوشته می شود Applet ها هستند. Applet برنامه ای پویا است که در یک صفحه وب اجرا می شود و برای دیدن آن به مرورگری نیاز است که جاوا را پشتیبانی کند. علاوه بر این شما می توانید با جاوا برنامه های کاربردی، چند منظوره وسطح بالا بنویسید مثل نرم افزارهای سرویس دهی شبکه یا سرویس دهنده پست الکترونیک.
جاوا در واقع یک زبان برنامه نویسی شی گرا وبسیار قدرتمند است و تمام خصوصیت های ++C و C را داراست. البته خصوصیت های مشکل ساز آن مثل وراثت و اشاره گرها را کنار گذاشته است. برنامه نویسانی که با C++ آشنا هستند خیلی راحت و سریع می توانند JAVA را یاد بگیرند. با جاوا کد نویسی بسیار آسان تر است و کدها و کلاس ها و کتابخانه های آماده جاوا باعث می گردد نوشتن یک برنامه با جاوا از نظر تعداد خطوط و زمان لازم تقریبا یک سوم یک برنامه ++C است.
.NET رقیب JAVA؟
.NET فرمی است که به وسیله مایکروسافت MicroSoft برای ساخت سایت ها با قابلیت های زیاد و متفاوت ایجاد شده است به طوری که قسمتی از یک پروژه را می توان با ++CV و بخش دیگر را با برنامه ای دیگر نوشت و در نهایت کل آن توسط یک واسطه به نام MSIL ترجمه شده و در محیط .NET قابل اجرا است.
J2EE (نسخه جدید JAVA) به وسیله شرکت SUN و با همکاری شرکت های IBM و HP تهیه شده است. در این قالب تنها زبانی که مورد استفاده قرار می گیرد جاوا است، و بر خلاف .NET که فقط روی محیط های سازگار با ویندوز عمل می کند، مستقل از سخت افزار است.
بین .NET و JAVA کدام را انتخاب کنیمًـ؟
- قابلیت انتقال برنامه ها روی سیستم های مختلف و شعار اصلی جاوا یعنی: "یک بار بنویس و هر جا استفاده کن" (Writeonce-Run anywhere) موضوعی بسیار حایض اهمیت است که بسته به نیاز شما و نوع برنامه شما می تواند خیلی مهم باشد.
- در محیط هایی که چند نوع سیستم سخت افزاری وجود دارد قطعا برنامه های تحت جاوا مناسب تر است ولی اگر در محیط مورد نظر شما از سیستم عامل ویندوز استفاده می شود استفاده از .NET هزینه کمتری در برخواهد داشت.
- .NET ویژگی هایی دارد که با آن می توان سایت های جذاب و زیباتری ساخت اما در سایت های پیچیده و بزرگ و جایی که کارایی مهمتر از ظاهر است بهتر است از جاوا استفاده کنیم.
- تصور کنید نیاز به برنامه ای دارید که در آن چیزهایی به صورت دینامیک ایجاد می شوند و پس از طی یک سری عملیات بر روی آنها از بین می روند، در این نوع برنامه ها تعقیب اشیایی که در برنامه ساخته می شوند، تخصیص و مدیریت حافظه تماما بر عهده برنامه نویس است. اما جاوا دارای یک سیستم خودکار مدیریت و پاکسازی حافظه است که بسیاری از مشکلات را آسان کرده است.
هر تکنولوژی که ایجاد می شود؛ هر برنامه ای که مورد توجه عموم قرار می گیرد قطعا مورد توجه نفوذگران هم واقع می شود، هر سیستمی که بخواهد بماند و پیشرفت کند نیاز به ایمنی دارد و اینجاست که سدهای حفاظتی جاوا و مدل های امنیتی آن که حاصل تلاش زبردست ترین برنامه نویسان دنیاست مورد توجه قرار می گیرد. مدل چهار لایه امنیتی جاوا جلوی خیلی از اقدامات خرابکارانه و نفوذی را می گیرد، ولی هیچ سدی 100درصد غیر قابل نفوذ نیست!!
در هر حال انتخاب بین این دو نیاز به بررسی دقیق، آینده نگری و مشخص شدن اهداف دراز مدت و میزان سرمایه گذاری شما دارد زیرا هزینه هایی که یک برنامه جاوا دربر دارد در اکثر موارد چندین برابر یک برنامه .NET خواهد بود.
منبع
https://behpardazan.com/